Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018

Συμβολή της Πρωτοβουλίας για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αντικαπιταλιστική και Επαναστατική στο ΠΣΟ του Οκτώβρη 2018


Η τυπική έξοδος από τα μνημόνια δεν φέρνει χαλάρωση της λιτότητας, ούτε «δίκαιη ανάπτυξη», όπως διαλαλεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Φέρνει μια πληθώρα συμφωνημένων μέτρων και τερατώδη πλεονάσματα του προϋπολογισμού που δεν μπορούν παρά να σημαίνουν λιτότητα χωρίς τέλος και συμπίεση εργατικών δικαιωμάτων και μισθών στο διηνεκές. Η πραγματική υπόσχεση της κυβέρνησης απευθύνεται στην αστική τάξη: είναι η υπόσχεση της σταθεροποίησης του ελληνικού καπιταλισμού και της κερδοφορίας του, και της προστασίας της εύρυθμης λειτουργίας του ευρωπαϊκού καπιταλισμού.
Όσο και να φαντασιώνονται όμως την καπιταλιστική ανάπτυξη, κυβέρνηση, κοινοβουλευτική αντιπολίτευση και διεθνή επιτελεία δεν μπορούν να αποφύγουν τους κραδασμούς μιας παγκόσμιας κρίσης που συνεχίζεται, με αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης και νέες σοβαρές αναταράξεις, από την Τουρκία και την Ιταλία, μέχρι την Αργεντινή. Και κυρίως δεν μπορούν να αποφύγουν νέους εργατικούς αγώνες. Η απογοήτευση που σκόρπισε η απατηλή κοινοβουλευτική υπόσχεση του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα το εργατικό κίνημα σε ύφεση.

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

Τροποποιήσεις της Πρωτοβουλίας για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αντικαπιταλιστική και Επαναστατική για την 4η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Οι παρακάτω εκτεταμένες τροποποιήσεις των ενοτήτων Β2 και Γ3 αποτελούν την πολιτική πλατφόρμα-πρόταση της ΠΑΑΕ προς τις τοπικές και κλαδικές επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και προς την 4η Συνδιάσκεψη.

Τροποποίηση 1
[σε αντικατάσταση της ενότητας Β2 (σημεία 14-16)]

Β2. Εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Επιθετική πολιτική για την γεωπολιτική αναβάθμιση της αστικής τάξης σε συνεργασία με τον αμερικάνικο και ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό

14. Στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής η κυβέρνηση συνεχίζει την επικίνδυνη πολιτική ευθυγράμμισης με ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ και τον άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ, με στόχο την αναβάθμιση της θέσης και του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στη διεκδίκηση των ενεργειακών πόρων και των δρόμων μεταφοράς τους στην ευρύτερη περιοχή και την υπεράσπιση της οικονομικής και στρατιωτικής της ισχύος στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο.
Η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα και των υπουργών του στις ΗΠΑ και η συνάντηση με τον πρόεδρο Τραμπ σήμαναν την ακόμα στενότερη πρόσδεση στους τυχοδιωκτισμούς των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και το χάος των ανταγωνισμών στην ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Η ελληνική κυβέρνηση εμφανίστηκε πρόθυμη να συμμετάσχει ως «στρατηγικός εταίρος» στα εγκλήματα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, αποσκοπώντας σε ανταλλάγματα που θα αναβαθμίσουν τη θέση του ελληνικού καπιταλισμού στην περιοχή σε σχέση με τον τουρκικό καπιταλισμό (ΑΟΖ, επέκταση χωρικών υδάτων κλπ). Όποτε η ελληνική αστική τάξη έκανε αντίστοιχες τυχοδιωκτικές επιλογές η εργατική τάξη οδηγήθηκε σε τραγωδίες.